2. Bölüm
Beni bana getir, yâr trenin penceresinden dışarıyı seyrederken koşuşturan, dağlar, ağaçlar, ovalar yalnızdı. Nicedir kendisi de bu yolda yolcuydu.
Kalabalık yataklı vagondan çıkıp, etrafı dolaştı… Sonra yine pencereye ve etrafında ter koşuşturan doğa aldı götürdü…
Bazen son mola umut menzilidir… diye düşündü. Kendisiyle birlikteydi artık. Tren, doğa ve kalem ile iç içe…
Bütün güzel kadınlar zannetilerki
Aşk üzerine yazdığım her şiir
Kewndileri için yazılmıştır...
Bense daima üzüntüsünü çektim,
Onları iş olsun diye yaptığımı bilmenin.
Devamını Oku
Aşk üzerine yazdığım her şiir
Kewndileri için yazılmıştır...
Bense daima üzüntüsünü çektim,
Onları iş olsun diye yaptığımı bilmenin.
