*Beni Bana GETİR yar TREN- 1 * Şiiri - Y ...

Süreyya Aktaş
157

ŞİİR


2

TAKİPÇİ

Bölüm 1:

Beni bana getir, yâr trenin penceresinden dışarıyı seyrederken koşuşturan, dağlar, ağaçlar, ovalar yalnızdı. Nicedir kendisi de bu yolda yolcuydu.

Kalabalık yataklı vagondan çıkıp, etrafı dolaştı… Sonra yine pencereye ve etrafında ter koşuşturan doğa aldı götürdü… - Bazen son mola umut menzilidir…diye düşündü… Kendisiyle birlikteydi artık. Tren, doğa ve kalem ile iç içe:

- “ Ferhat’ı banyo yaptıran annem, aynı zamanda ablama keseceğini söylüyordu. Meraktan hem ağlıyorum, hem de kimi keseceğini öğrenmeye çalışıyorum…

Tamamını Oku

Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta