Bölüm 1:
Beni bana getir, yâr trenin penceresinden dışarıyı seyrederken koşuşturan, dağlar, ağaçlar, ovalar yalnızdı. Nicedir kendisi de bu yolda yolcuydu.
Kalabalık yataklı vagondan çıkıp, etrafı dolaştı… Sonra yine pencereye ve etrafında ter koşuşturan doğa aldı götürdü… - Bazen son mola umut menzilidir…diye düşündü… Kendisiyle birlikteydi artık. Tren, doğa ve kalem ile iç içe:
- “ Ferhat’ı banyo yaptıran annem, aynı zamanda ablama keseceğini söylüyordu. Meraktan hem ağlıyorum, hem de kimi keseceğini öğrenmeye çalışıyorum…
Dost dost diye nicesine sarıldım
Benim sâdık yârim kara topraktır
Beyhude dolandım boşa yoruldum
Benim sâdık yârim kara topraktır.
Nice güzellere bağlandım kaldım
Devamını Oku
Benim sâdık yârim kara topraktır
Beyhude dolandım boşa yoruldum
Benim sâdık yârim kara topraktır.
Nice güzellere bağlandım kaldım
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta