Bırakma bana beni Şiiri - Süleyman Kılıç

tut elimden bırakma
kendime dert olarak yeterim
bir de sen beni,bana bırakma
acıdan,mutluluktan, ıstıraptan
şikayetçi değilim
sadece hüzünlüyüm
tut elimden bir dal gibi olmasa da
bir yaprak gibi sararmaya yüz tutmuş
dal da yaprağı bıraktı yaprak yerde şimdi
sen tut elimden bir an bile bırakma
ağaç şimdi dalı bıraktı dal boynu bükük
yerde kolları ve yerdeki yaprakla aynı yerde
sen tut elimden beni bana bırakma
takatim kalmadı dersem inanır mısın
şimdi ağaç her şeyini döktü
kurumaya yüz tuttu şimdi ağaç yerde
yerde ağaç,dal ve kurumuş yaprak
toprak ananın kucağında tüm beden
sen tut beni bana bırakma
toprak ana gibi
bana rağmen beni bana bırakma