Beni, bana bırakma... Şiiri - Mehmet Şahan

Beni benden iyi bilenim sensin,
Lütfet! Beni, bana bırakma Ya Rab!
Ne günahım varsa silenim sensin,
Affet! Beni, bana bırakma Ya Rab!

Emanet hayatı ezdik beyhude,
Bitmez sandık bitmez gezdik beyhude!
Günah deryasında yüzdük beyhude,
Affet! Beni, bana bırakma Ya Rab!

Ne verdinse bize mutlak mucize,
Kelamın hakikat, hepsi vecize!
Anlamadık, kar etmedi acize
Affet! Beni, bana bırakma Ya Rab!

Fazla mala kanıp haklı sanıldık,
Akıl sır ermedi çokça yanıldık,
Aciz kaldık aciz nefse yenildik,
Affet! Beni, bana bırakma Ya Rab!

Her gün davet aldık, yola gelmedik
Sabrı tanımadık, şükrü bilmedik
Yaratılan var mı sanki ölmedik
Affet! Beni, bana bırakma Ya Rab!

Küre-i arzdasın görmedi gözler,
Zerre-i farzdasın ermedi özler…
Dillerde nazdasın vermedi sözler,
Affet! Beni, bana bırakma Ya Rab!

Halimiz ortada Allah’a ayan,
Ahvalimi sana eyledim beyan.
Ahiri ömrümüz olmadan ziyan,
Affet! Beni, bana bırakma Ya Rab!

Aşkınla çırpınan yorgun solunu,
Yaratan’a çevir onun yolunu…
Affeyle Allah’ım Şahan kulunu,
Affet! Beni, bana bırakma Ya Rab!