Ömrümü bıraktım yele
Rüzgar hangi yöne savurur bilmem.
Bıraktım hayata dair her şeyi
Esmesini öğrendim yıllar önce.
Beni alıp götürürken benden,
Kırdı bir çok dalımı, kalmadı bende ben!
Artık bir çabam yok,
Ne dünden kalan yarına,
Ne de birini anlamaya,
Yüreklere kapadım yüreğimi,
Kalemi aldım elime,
Hep onunla paylaştım sevgimi,
İnsanlardan kırıldım,
Güvenim kalmadı ki.
Şimdi sen diyorsun ki;
Güven bana “be deli”
Deli dolu olsam da,
Yürekliyim her zaman.
Ayaklarımın üstünde duran beden
Çok acıya ev sahipliği yaptı.
Kırılacak ne dalı,
Ne yıkılacak gönül evi,
Ne kimseye verilecek
Gönül hesabı kaldı.
Kimseyle olmaz işim,
Kendime dost olarak,
Yalnızlığımı seçmişim….
Kayıt Tarihi : 19.7.2011 11:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
düşüncelerimin yalan rüzgarında öyle savruluyorum ki kaybolmak üzereyim
karalama yaptığım şiirler hepmi sevdiğimi yazdınız baksanıza ne hallerdeyim
neler çektiği her damlasında başka hayallerim akan gözyaşlarım anlatsın size
tohumunda ayrılık olan aşkı sevmişim ne olur beni affet çileli cefakar yüreğim
her şey mümkündür. Konu anlamlı düşündürücü. Akıcı ve de ders verici yazan yürek dert görmesin. 10 puan
Güzel sunuydu.
Paylaşım için teşekkürler.
TÜM YORUMLAR (4)