Beni Bana bırak Şiiri - Ümit Bilgin

BENİ BANA BIRAK

Halime bakıp ta sakın ha gülme
İçeri girmezsen kapımı çalma
Çekip gideceksen bir daha gelme
Beni bana bırak benim olayım

Ne beni incitip ne kalbimi çal
Ne bir tek aşkım ol ne sevdama dal
Sakın gelme bulunduğun yerde kal
Beni bana bırak benim olayım

Uzak dur benden, kahrını çekemem
Çok incindim hiç yüzüne bakamam
Senin için ben kendimi yakamam
Beni bana bırak benim olayım

Yıllar yılı benim ömrümü söktün
Ne verdiysem sana hepsini döktün
Dar günümde benim yanımda yoktun
Beni bana bırak benim olayım

Ne hatır saydın ne mazi bıraktın
Ömrümü tüketip canımı yaktın
Madem görmüyordun ne diye baktın
Beni bana bırak benim olayım

Neyim varsa yıktın hatır mı saydın
Çıkan feryadımı ne zaman duydun
Kucağımı açtım elimden kaydın
Beni bana bırak benim olayım

Bu gönül bağımın tek gülü sendin
Su yerine öz canımdan beslendin
Canımı çıkarınca rahata erdin
Beni bana bırak benim olayım

Ümidim hatırım hiç mi olmadı
Ne var ki geride bir şey kalmadı
Öyle bir vurdun ki kimse bilmedi
Beni bana bırak benim olayım