Ne var geceden korkacak? bir dilek tut ve uyu.
Hep kendi yolumuzu kestik kendimizle,
Aslında hepimiz birer oyuncak bebek gibiyiz,
Büyük çocukların evcilik oyununda,
Ve kalbimiz kırılıyor nedense,
Her oyunun bittiğin de.
Şimdi soruyorum kendi kendime;
İki dünya savaşını kim kazandı kim kaybetti,
İki tarafıda da insan olan taraflardan! ?
Bir insan yorumuyla.
Beni bağışla sevda senfonisi,
Sesimi zamanında katamadım sesine,
Sağ sol savaşlarından sonra,
İthal elektronik çılgınlığıyla oyalanırken ellerim,
Ve insanları ırk din ayrımında eğiten düzeneğe kaptırıp ta kendi mi,
Aşkı ertelediğim için.
Ozanoğlu 11.06.2010
Ömer TemelKayıt Tarihi : 5.7.2010 14:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!