Her yeni gün atlamadan seninle başlıyor
Her veda yine beni sana muhtaç bırakıyor.
Yabancı yüzler de iş başında seni hatırlatıyor,
Gel bitir bende ki seni artık!
Gel de bu istilaya bir son ver artık!
Herşeyi bir tarafa atıp kuruluyorsun hayatıma
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta