Beni Aydınlat Tanrım Şiiri - Fahri Bulut

BENİ AYDINLAT TANRIM
İlim uzayda olsa, çıkar arar bulurum,
Bir harf öğreten olsa, ona köle olurum,
Ömrüm bitene kadar, okur nasip alırım,
İlmin ışığı ile beni aydınlat Tanrım...

Aklım, fikrim çalıştır, cahil yaşar kul etme,
Bende senin kulunsam, senden bana ne deme,
Doğru yoldan ayırıp, uçurumlardan itme,
Aklın ışığı ile beni aydınlat Tanrım...

İçime fitne, fesat,hasetliği hiç sokma,
Kul kusur içindedir, kusurum varsa bakma,
Senin aşkından beter, bir aşkla canı yakma,
Senin ışığı ile beni aydınlat Tanrım...

Mağrur yaşar kul olsam, uyar sora al canı,
Senin varlığın için, kalbimde varsa sanı,
Dondur asla akmasın, damarlarımda kanı,
Varık ışığı ile beni aydınlat Tanrım...

Yıllar beni tüketse,yorgun düşse bedenim,
Sağlığımı bozup da aman aratma dünüm,
Elbiseler bollaşıp, küçülmeye bu yenim,
Gençlik ışığı ile beni aydınlat Tanrım...

Rızazade, ecelim yettiğinde çektirme,
Sevenlerin içine, acı keder ektirme,
Kızım yok üç oğluma, hanıma muhtaç etme,
Kabir ışığı ile beni aydınlat Tanrım...
19 OCAK 2020
Fahri Bulut Rızazade

Elbette bir yaratan var. İsmi, cismi önemli değil.
Bu Miskin Yunus felsefesidir. Ben de o felsefeye inananlardanım.inançsız insanlar, frensiz arabaya benzerler, her an kaza yaparlar. Başları beladan hiç ama hiç kurtulmaz...