Beni Arayan Bulur Şiiri - Havliye Ecer

Belki ilkbahar belki sonbahar belki kış
Nerede? Nasıl? Bulursunuz beni hiç belli olmaz
Belki baharda kozasından ayrılan kelebeğin renkli kanadında
Belki sonbaharda rüzgarın savurduğu sararmış bir yaprakta
Belki de kışın yağan karda yüzüm avuçlarımda sizi izlerken
Bulabilirsiniz beni

Arkamdan koşuşturmak çok zor; bana yetişir misiniz? Allah bilir
Bazen bir masalda kırmızı başlıklı kız
Bazen bir romanda Reşat Nuri'nin Feride'si
Bazen de aşktan çıldıran Sezai Karakoç'un Mona Roza'sı olurum
Daha nice masalda, romanda, şiirde yolculuklar yaparım
Karşılaşabilir miyiz? Hiç belli olmaz

Tüm güzelliklerde, mutluluklarda mutlaka bir payım, benzerim vardır
Mesela bazen bir papatya falında ''Seviyor''
Bazen kırmızı gülün dudaklarında ''Seni Seviyorum'' olurum
Bazen tek taş bir yüzük olur çift kişilik bir dünya kurarım
Bazende koca bir sevda yaratır tarihe karışırım
Anlayacağınız beni bulabilmek için güzelliklerden geçmeniz lazım

Sadece gerçeklerde aramayın beni her zaman bulamazsınız
Bazen beyaz bir güvercinin kanatkarında mavi ve pembelere bürünürüm
Kadınların beyaz atlı prensi, erkeklerinse kraliçesi olurum; düşlerinde
Bazen de özlemin gözbebeklerine kadar dolduğu hatıralara karışırım
Kim bilir belki bir gün sizin de gözlerinizdeki parıltı olabilirim

Sadece bununla kalmam, zamanın en büyük düşmanı olurum
Geçmiş, şimdiki ve gelecek zamanda dolanır dururum
Neylersin bu hanın kapısı açıldığından beri yolcuyuz
Han kapandı mı yarım asır sonra külüm bile kalmaz bu handa
Zamanı kıskandırırım; adımı yazarsam asırlara
Kendimi tutamam, yaramaz bir çocuk gibi duramam yerimde

Anlayacağınız Beni Ancak Arayan Bulur Bu Handa

HAVLİYE ECER
05.06.2008/PERŞEMBE