cümlelerin yarım kaldığı, kalemin köreldiği
öykülerin tamamlanmadığı
logos öncesi bir zamandan yazıyorum
epik bir deneme bilinçakışımdan…
rüzgarın fısıltıya dönüştüğü yerdeyim
ormanlarda hayaletlerle başbaşa,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim