Beni Anlamayan İstanbul

Bir dalgalı bir durgun, şu şehrin keşmekeşliği, karanlığı
Duygularım karışık, gözlerimin içine bakan
Gecenin girdabından
Hüznü içinde kalmış
Zifri karanlık
Bir gece
Yüzümü hangi yöne çevirsem
Bir küme
Yıldız asılı karanlığa
Deniz geliyor aklıma
Her gece
Göğün yiğini dökülüyor üzerime
Hiç bir gece
Fukaralığın gediğini
Kapatamadım
Aydınlığı hasretle bekleyen
Umut içimde
Yine
Yoksulluk ateşi kavurdu beni
Bu gece
Acımasız
Zaman buz bağlamış
Her bir avuç toprak cihana, her bir gülüş bana küs

Herkesin içini acıtan hüznü, dert karmaşalığı sağnak gibi
Tüm acıları barındıran İstanbul'u anlamak zor
Artık hiç bir ateş ısıtmaz yürekleri
Saf neşesini çoktan yitiren
Sokakları
Hıncahınç kalabalık
Kıvrıl üşüyen çocuklara
Sokaklar döşek
Kaldırım taşları yastık
Çok minareli büyük camileri olan
İstanbul'un
Sahilleri
Deniz fenerli
Çoktandır
Fenerlerden aydınlık süzülmeyen
Vapurları umutsuzluğa düdük çalan
Haydarpaşa'sı batan, Çamlıca'sı baş gösteren güneşe karşı

Kapalı Çarşı'sı, Galata Kulesi, Büyük Ada, Küçük Ada'sı
Sultanahmet'i, Mısırçarşı'sı turistlere mekân
Suadiye
Kalamış
Kadıköy
Moda denize nazır
Esenler'de otogar
Unkapanı'nda Atatürk
Büyükçekmece'de Sinan
Boğazda Boğaziçi Köprüsü
Beylikdüzü'nden Ayrılık Çeşme'ye
Giden metrobüs olan
İstanbul
Beni anlamıyor
Haydarpaşa'sında tren garı
Sarayburnu aşıklar diyarı olan
İstanbul
Hiç
Gülmüyor bana
Kanatları kar beyazı
Binlerce martı çığlıklar arasında
Bin boran
Bin yıkıma gömülmüşüm
Şafak eğreti
Şafak aksak
Ufuk puslu ve ıssız
Gözlerimi ıslak
Başım nemli yastıkta
Umutlar bana uzak
Çok derin acılarım var
Gökyüzünden güneş doğmuyor sabahlarıma
Metruk sabahlarda, masmavi soluk  akmıyor boğazıma

Mehmet Çobanoğlu
12.01.2023
İstanbul