Beni Anlatsın Şiiri - Tarık Özdemir

aşk...........,giderken yarım yamalak bohçasıyla
o yüreğin de güz kokan koca şehrine
iki koltukta bir yabancıyla konuşurum seni
hani hep gideni dönmeyen
şu kara yüzlü
şu zifiri karanlığa giden yollar da
dalarım görülmezliğine bir başına
acaba diyorum:
o kara bulutta yağan sevdanın damlalarıyla
kaç deniz göğe buhar olmuştur
ve kaç kişi de bir dövme gibi silinmez
ve kaç kişi sesin de yankı hislerin de ateş gibi yandı
bu aşkın yüzünden
kaç kişi acımadan çek tetiğini,
ve vurdu ölüm son satırına sayfalar ardında ağlasın diye...
acaba diyorum ve düşünüyorum şimdi
ben de bir çok şaiir gibi
yalnız ben de bulamıyorum; çıkmaz sokaklarından başka
vay bee..
sen neymişsin aşk
kim tubilir ki; seni gölgenden
ve kim kaçırabilir ki; seni hislerden
ve kim bir ad daha koyabilir
o meçhule giden şehrine
hadi durma aşk
açıl bu dünyanın yalana çeperlenen hapsine
ve at demirlerini o en diplere vurduğun yalnızlıklara doğru
önce gül sonra ağla
sonra inandır,kandır v.s
sonra da bir yorgan gibi örtül yetim sayfaların yüzüne
ki üşütmesin kalemin dili sesi kısılır sonra
hem sonra sen nasıl yaşarsın
sen yaşa aşk çek zulmetini
ki durulmasın bu sözlerin aşk_a pervazsızlığı
hadi bırak beni şimdi
o buğu boyası camın yanın da
korkma yetmez kimsenin gücü
karanlığını aydınlatmaya
''hadi git'' yolları kesişmeyen
başka bir medeniyete
ve orada bekle;
adıma sela yükselen o son rekata dek
bekle beni aşk
bekle ve izle her an da doğuşumu
seni sabıra kestiğim her duam da
o sonsuza uzayan bulutlar ardında
bekle...
bekle...
bekle...beni anlatsın;
benden sonra her rüzgar sonrası başlayan yağmurlar
giderek çamurlaşan o toprağa
seni ektiğim cümlelerle
bir sarı,bir yeşil,bir beyez renklerde
bekle...
bekle...
bekle eyy aşk
daha bitmedi kelimelerim
o merdivenlerin yanı başında
hiç kıpırdaman oturan hayallerimin sana olan laneti
caddelerde,sokaklarda ve o soğuk kaldırımlarda
uzanıp giden bu içimdeki çığlıkta kelimelerin vardığı
ve senin estiğin her yerde
ta ki; gözlerinden çaresizlik akana dek
bıraktım seni aşk
Artık benden sonrasına
o son nefesin notalarına sağır
bu karanlık hayatın gecelerine
ve bir de
yüzüme damlayan
o yıkık evin
çatısından sızan yağmurlarına...