Beni Anlamak Şiiri - Nedim Kardaş

Sözcükler boğuyor umutları,
Düşe kalka bir yoldur yürüdüğüm kelimeler,
Anlamsızlığı yaratıyor.
Topraktan can, ateşten ruh,
Ve sonra insan oluyor
Kimsenin görmediği.

Lüzumsuz bir şarkı söylesin gece,
Kendi sevdama şekil vereyim,
Boyayayım saçlarından başlayarak hayatı,
Kalem izdüşümü, acılardan çökerse yalnızlık şehrine
Satılık imgelerden veresiye birkaç satırla, uğra bana
Ki anlamak istiyorum, bu gece seni.

Bu dünya bir çocuğun sesinde yürümeyi öğrendi
Kötünün kalbindeki seste dönmeyi,
Denizleri neden çoktur bilir misin?
Su kanı temize çeker
Kan çekilir
Yüzler görünür
Her yüzde senin gözlerin…

Bana soru sormadan cevaplarını ver
Yaramdan sızan suallerin
Bana dokunmadan tenimdeki cehennemi hissediver
Bana sarılmadan utandır yüzünü, ihanetlerden
Bana gelmeden tüm suçlarıma kefil ol
Anlarım o vakit beni anladığını
Beni yaşadığını…