Gider tramvaylar şehrin yüreğine
Taşı içinde sahipsiz gülüşlerimizi
Düşlerimizin kuytu mekanlarında
Vurulur düşer yaşlarımız
Karışır rüzgara
Güneşlerden sıcakmış ayrılık
Tanıdım ve bastım bağrıma
Erkekçe sevmesini bilen ben
Utanmam ki yaralarımdan
Uzanırım sokağa atılmış duygulara
Arar ve bulurum sevdamı
Çünkü kurtarılmaya değer tek şey aşktır
Ve asıl mesele sönmesini bilmektir
Hani yıkmak gibi yapılanı
Hani zordur ya yapması
Tabi başkası bilmez bu zoru
Kucakladım ve geçtim
Gözyaşlarında mutsuzluğu
Yağmasın diye duvarlar üstüne
Kanat oldum uçurdum seni
O sevda şehrine
Yüreğime
Ta içime
Serdim sofra gibi her şeyimi
Paylaştım
Korkmadan, utanmadan
Seninleydi, sanaydı
Ve sendin evimde büyüyen
Bedensiz kız çocuğu
Parçaladın, böldün
Yok ettin bakışlarımı gözlerinde
Yani sevgili
Sen beni anlamadın
Kayıt Tarihi : 2.3.2007 12:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Barış Bakırcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/02/beni-anlamadin-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!