Beni Anla Diye Şiiri - Nurcan Bingöl

Sadece kendime
Sana değil Asiliğim;
Sadece değer görmediğimi hissettiğimde
Cümlelerimi yutkunduğumda
Yokluğundadır baş kaldırışlarım...
Anlaşılmamış olmak tek sıkımlık kurşundur yüreğime
Layığını taşımıyorsa benliğim
Sorgusundadır hala nedenler çatışmasında
Suskunluğum en büyük ceza olacaktır sana
Sen benden uzaklaştıkça anlamsızlıkların gölgeleri ardına
Son raddeye ulaştığında sabrım taşacak bedenimden oluk oluk
Cümlelerimin sorgusuz infazlarında
Haksızlığa karşı yüreğim idam sehpasında asılı
Yaşanmışlıklar adına …

Çabam boşaysa ilerlediğim sularda
Kürek çekişlerim sürükler beni boşluğa
Anlaşılmamanın hüznünde boğulur anlamım dipsiz okyanuslarda
Çırpınırım ıspatına doğrularım kınıma kılıç
Yalnışlar benliğime kılıf geçirmeye çalışsada
Son nefes anına dek mücadelem
Beni anla diye…

Anla ve ya anlama ben bana kefilim yalansızlığımla
En büyük yeminim
Ben üstüne ettiğim yemindir mühürdür bu kimliğime

Sen şimdi kendini sorgula
Vicdanın rahat olmalı gerçek anlamda
Doğruyla yalnış arasında gel gitlerinde yönünü belirle
İnanmayış sebeplerin benden ağır basıyorsa sorgulamanda
Ben hiç sende olmamışım demektir bu ap açık ıspattır bana

Benim bakış açımdan bakmadıkça göremezsin gerçekliği
Grileşir düşüncelerin bulanık bir tablo gibi serilir gözlerine
Beni değersiz kılışın bitişimdir unutma.
Haksız yenilgi üzerine suçlayıp sakın suskunluğunla cezalandırma
Asla değersizleşmem merak etme
Hakaret etsen bile söylenmemişler yaralar beni kendi içimde
Yalvarsam da amacım anlaşılmış olma hırsıma
Deli sevdama…

Hiç yereyse emeklerim
Göz yaşlarımı içime akıtır cümlelerimi yutkunurum
Ardında bırakılmışlığımla.
Dedim ya canım sana
Benim asiliğim kendimedir
Suskunluğum sanadır diye!