Aynı yolları kullanıyorduk.
Aynı kaldırıma ayak basıyorduk, belki de benim bastığım yere bilmem kaç kez bastın.
Benim tam nefesimi içime çektiğim yerde belki de sen nefesini verdin.
İnan bilmiyorum sadece varsayım olarak söylüyorum bunları..
Herkes ayaklarım terliyor sanıyor,
ama kimse bilmiyor o geçtiğimiz yerlerden geçtiğim de ağladığını,
anlatamıyorum bırak öyle bilsinler,
bunlar derin mevzular..
Ama benim canımı sıkan konu,
Olur olmadık yerlerde karşıma çıkıp durmuyorsun ya,
o an kahroluyorum doya doya bakamadığıma..
Anladın mı? ..
Kayıt Tarihi : 1.3.2013 00:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!