Beni anla Şiiri - Sayit Karabulut

Şimdi neden böyleyiz bilmem
Ortak hatıralarımız arttıkça
Ayrılık tohumları ekilir oldu aramıza
Severdin sayardın bir zamanlar
Agulu sözlerle yaralarımı açma
Sonra kimse tuz basmaz yaramıza

Sevginin temelinde saygı var idi
Biz onumu yitirdik ne
Sen ve ben iki inatçı çebiş
Hep gidiyoruz dikine dikine.

Bazen Leyle ile Mecnunduk biz
Şimdi ise kan içen iki canavar
Unuttuk güzeli güzelliği
İçimizde acaba İblis mi var?

Gün ve gün bir şeyler eksiliyor benden
Merakımı mazur gör eksilen nedir senden?
Bilirsin ne kadar deli doluyum
Sadığım sadık kaldım ölsen de ölmesen de.

Ne olurdu isyankar ruhumu doyursaydın
Söylesene sana ne zararı vardı
Biraz olsun okşasaydın ruhumu
O zaman görürdün dünya bana ne kadar dardı

Bu benimki sakın ha isyan değil.
Gerçeğin kendisi, olanın aynasıdır.
Uydurmuyorum bunları sana
Anla ki durumum aynanın aynısıdır..

Dediğim çok eksiktir fazlasını hiç sorma
Çok yoruldum artık anla da beni yorma
Tutuklu yüreğimde hasretin alev alev
Benden köşe bucak kaçıp ta durma.

09.05.1993/Pazar/saat:22