Beni anıyor musun Şiiri - Yılmaz Arslan

Gezdiğimiz yerlerde izlerimiz duruyor
Hatıralar kalbime mızrak gibi vuruyor
Omuzuma yaslanıp döktüğün gözyaşları
Sildiğim mendilimde nemlenirken kuruyor

El ele tutuşurken, kalırdık nefes nefes
Sarmaş dolaş olurduk, bakardı bize herkes
O günlerdeki aşkı, o tatlı heyecanı
Unutma sakın diyor, içimden bir garip ses

Şarkımızı okuyup beni anıyor musun
Bozduğumuz yemine sen de yanıyor musun
O anki ıstırabı ben gün be gün yaşarken
Unutmuş diyenlere yoksa kanıyor musun

Belki bir gün birleşir, ayrılan yollarımız
Hasretle kucaklaşır, boş kalan kollarımız
Aşkımız filizlenir, taze fidanlar gibi
Yeniden çiçek açar, kırılan dallarımız

O gün beni tutmayın, kanatlanır uçarım
Mutluluk yaşlarımı dört bir yana saçarım
Prangalar vurulsa elime, ayağıma
Kilitli kapıları yüreğimle açarım.