Beni alçak bir sevda yıktı

BENİ ALÇAK BİR SEVDA YIKTI

göklerin içtiği sulardan içtim
ilk kez ağlıyordum otuz yaşımda
salâm okunuyordu,sevgilim yoktu
beyaz bir zambaktım musalla taşında

yalnızlık ördüm, kireçlendim fazla fazla
en eski hâtıram zâten yalnızlıktı
ben bir şehre girerken dağlarla,dalgalarla
beni alçak bir sevda yıktı

dünya mı kötü,ben mi abartıyorum yoksa
bir akrebin zehiriyle açtım gözlerimi hayata
-yelkovana dâimâ ıska geçtim-
bindim güzel adamların bindiği at’a

ben bir baykuş ötüşü
bir kedi karası
bir suçtum
ördüm yalnızlığımı,sonra pembe bir ıslık olup uçtum