Güneşin doğuşunu seyrettim senin için
Elimde fotoğrafın
Şafağın sökülüşü senin dünyama girişini andırdı
Gözlerim doldu hıçkırarak ağladım beni affet
Bakamadım bir daha
Dünyamı aydınlatışını tekrar yaşamaya cesaret bulamadım
Hayatıma doğuşunu beni ısıtmanı da öyle
Ben seni unutamadım ama doyasıya yaşayamadım da
Beni affet mutlu olamadım sensiz
Teselli arıyorum kendime elimde fotoğraflar
Hep aynı şarkıları dinliyorum
Unutmaya çalışıyorum belki ama başaramadım
Öyle alışmışım ki sana sensiz yapamadım
Sigarayı arttırdım.
Dumanı her üfleyişimde seni unuturum dedim
Duman gitti ama içimde yine sen kaldın
Yaşıyorum seni unutuyorum desem de yalan
Zaman çare olmadı derdime
Doktorların verdiği ilaçlarda öyle
İçimdeki yaram gün gün derinleşmekte
Vazgeçemiyorum senden suç bende
Beni affet ama
Deva olacak birsen kaldın geriye
Kayıt Tarihi : 10.12.2005 03:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ethem Turan](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/10/beni-affet-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!