Beni Affet Şiiri - Mehmetcemre Çetin

Suskun bütün sabahlar
Öğlen topal ikindi kör akşam ölü
Dipsiz kuyu kadar karanlık geceler
Zaman sensizliğe yenilmiş belli
Boyumca üşümüşlüğü var ellerimin
Kapı önlerinde çaresiz anne bakışları
Manasız bir telaş başlamış sokaklarda
Acemi koşuşturmalar adressiz kapılarda
Beni affet
Sebebi bensem bütün anlamsızlığın
Beni affet
Sönmüş bir mum gibiydim seni beklerken

Hiçbir eğlenceye avunmadı gönlüm
Açmadım hal hatır soran ahbap telefonlarını
Eski mektuplar,anılar yetmedi bu defa
Bizim dediğimiz şarkıyı dinleyemedim
Sigaram söndü umudum söndü
Acıkmadım susamadım yaşamadım
Gözlerim duvardaki saatte
Ama ağlamadım
Beni affet
Sebebi bensem bunca sensizliğin
Beni affet
Yaşar bir ölü gibiydim seni beklerken