Beni affedin,
Yüzüm geceden kara,
Olsaydım affınıza mashar, yinede kapanmaz, ölçümsüz, kocaman bu yara.
Unuttum sanmayın benim için dikene bastığınızı,
Lakin, şımartılmış bir çocuktur zihnim, elimden gidince kanar içim, bana saygınızı.
Şikayetim yalnızlıktı, yalnızlık kaderim değil, aslında benim ahmaklığımdı.
Vefa, sizlere birikmiş borcum,
Adını semte koysanız, geçmez ordan yolum.
Bir yanda hüzünlü masum kalbimin kenarı,
Diğer yanda, hadsiz, kibirli, yanılgan,
Yolsuz sözümün aşağılık çarkı.
Kayıt Tarihi : 9.8.2018 00:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!