Beni AF et Çocuk.. Şiiri - Yorumlar

Nice hayaller kurmuştum üstüne senin
nice kavgalara gerdim şu göğsümü de
ateşlerden sakınmadım gözümü
deldim özümü her defasında
ezdim bağrımı çocuk!
sürüdüm peşinden ömrü, yürüdüm
büyüttüm hep sana kavgalarımı
sevdalarımı can, sevdalarımı
beni, bende unuttum
kuruttum çocuk,
üzgünüm! ..
......................................................
dün ,bugün ve yarınlara ne verdik çocuklukta kalan hayallerimizden kendimize biz..tebrik ediyorum okudukca derinleşen duyguların şiirini..saygılar

sana gülleri getiremedim,
gülücükleri konduramadım gamzelerine
bir hayat var ettim, ezen ezene
bir de, sürdüm seni bozuk düzen'e
beni affet çocuk,
çocuk AF et! ..

Saygılar efendim
bie ebeveyninçocuğu için duyduğu endişeleri
harika bir dille şiirleştiren yüreğinize sağlık
Selamlar...

Anla şimdi karanfil niye susuz?
niye öksüz, senden önce mor menekşeler?
neden kıraç yüreğimin eteği?
anla beni bebeğim,
anla çocuk!
emeğim, alnımın ak'ı, beyazım,
yazgım, kaderime işlenen oya
sendin doğan gecelere dolunay
gelmese de bize tan..
uyan çocuk, uyan!
tufan kapıda bekler bizleri
yıkılacak koca dağ üzerimize
gözlerimize geçmeden perde
düşmeden afet..
AF et çocuk,
beni af et! ..

sana gülleri getiremedim,
gülücükleri konduramadım gamzelerine
bir hayat var ettim, ezen ezene
bir de, sürdüm seni bozuk düzen'e
beni af et çocuk,
çocuk AF et! ..

of be dostum of yaa, nasıl bir serzinişti bu, içimi acıttı ya, yüreğine sağlık...

Artık yaşlanıyoruz değil mi? Ölüm kapıya doğru yaklaştıkça, hayatımızı, geleceğimizi önümüze aldık.

Çocuklarımıza sunabildiğimiz bir hiçti..
Zaten bizde bir hiç almıştık başta

Düzenler düzenlenir çıkar içinde
Çıkarlar devrimleşir zaman içinde
Gün gelir devran olur tüm düşler
Çocuklar büyür kavgalar içinde

Anlamla, başarılı çalışmanızı çok beğendim.

Ancak inancım der ki, bir kulun kitabı kapanır, diğer kulun açılır.

Ben kendi kitabımdan sorumlu olarak, düne, yarına bir şey bırakmadan gitmeliyim. Yani kendi görevimi düzgün yaparak gitmeliyim..

Benden sonrakilere de bunu öğütler giderim.

Yaşam özgürlük ister. Her insan kendi yaşamını yaşamak ister. Bizim çocuklara sunduğumuz, sunmak istediğimiz kendi düşlerimizdir.

Peki çocuklarımızın düşleri nedir?

Sorduk mu?

Yoksa düşlerimizi düşlemelerini mi istedik?

Bunun için onların hayatına ipotek mi koyduk?

iste sair yüregi dedirten bir calisma...tebrikler

sosyal yaralara

tuz basmak

bazan zor gelir insana

her zorluk bir güzelliğin habercisidir

istemek ,direnmek elde edinceye kadar

selamlar

Affedilmezliğimizle yaşıyoruz çaresiz. Yarının umudunu sunamadık çocuklarımıza. Ama boş da durmadık. Kavgalardan kaçmadık ya, yetmedi gücümüz... En çok da cehalete yenildik. Aydınlığı taşıyamadık yoğun karanlıklara. Ya da taşıdığımız su yetmedi döndürmeye paslanmış çarkları.

Hani herşeyin suçlusu da görmeyelim kendimizi. Hatalara düştükse, nedenleri de var. Bunca hoyratlığın, bunca satılmışlığın, bunca çürümüşlüğün deryasında boğulmamak da başarı sayılır. Yeter ki, umutsuzluklara sığınıp, bırakmayalım özgürlük ve bağımsızlık bayrağını.

Yüreğine ve kalemine sağlık dost.

sana gülleri getiremedim,
gülücükleri konduramadım gamzelerine
bir hayat var ettim, ezen ezene
bir de, sürdüm seni bozuk düzen'e
beni af et çocuk,
çocuk AF et! ..

ÇOK ANLAMLI VE MÜKEMMEL BİR ŞİİR. TÜM KALBİMLE KUTLUYORUM ÜSTAD. SAYGILARIMLA...

Üstad beğenerek okudum. Yüreğin ve kalemine sağlık. Tam puan.

sermek isterken tüm güzellikleri önüne
hayal kırıklıkları ve pişmanlıkla geldim önüne..

selam ve muhabbetle.