Beni AF et Çocuk.. Şiiri - Mehmet Kesici

Gülücükleri getiremedim sana çocuk
taşıyamadım gülleri deste deste,
beste beste türküler söyleyemedim
ağıtlarını yaktım hep
ateşlerini çocuk..
karaları topladım yol uzadıkça
yıl uzadıkça ben koptum,
taşıyamadım umudu sana
sunamadım mutluluğu hiç kana kana
yazıklar bana çoçuk,
ayıplar bana! ...

Dalgalarında boğuldum denizlerin
köpük köpük savruldum sahillerine
maviliğe uçuramadım martı'yı
geçiremedim buluttan,
umuttan çocuk!
kuzgun'lara yem oldum hep çaresizce
bozgunlara geldim işte apansız
paramparça, vurgunlara..
kurşunlara işte anla
yorgunum çocuk
üzgünüm! ..

Nice hayaller kurmuştum üstüne senin
nice kavgalara gerdim şu göğsümü de
ateşlerden sakınmadım gözümü
deldim özümü her defasında
ezdim bağrımı çocuk!
sürüdüm peşinden ömrü, yürüdüm
büyüttüm hep sana kavgalarımı
sevdalarımı can, sevdalarımı
beni, bende unuttum
kuruttum çocuk,
üzgünüm! ..

Anla şimdi karanfil niye susuz?
niye öksüz, senden önce mor menekşeler?
neden kıraç yüreğimin eteği?
anla beni bebeğim,
anla çocuk!
emeğim, alnımın ak'ı, beyazım,
yazgım, kaderime işlenen oya
sendin doğan gecelere dolunay
gelmese de bize tan..
uyan çocuk, uyan!
tufan kapıda bekler bizleri
yıkılacak koca dağ üzerimize
gözlerimize geçmeden perde
düşmeden afet..
AF et çocuk,
beni affet! ..

sana gülleri getiremedim,
gülücükleri konduramadım gamzelerine
bir hayat var ettim, ezen ezene
bir de, sürdüm seni bozuk düzen'e
beni affet çocuk,
çocuk AF et! ..

14-2-2008