Yak Beni Şiiri - Salim İpek

Sevdiğim, olur ya senden evvel ölürsem
Gel, son defa musalla da gör beni
Sela'm verilip, cesedim yununca
Çam fıstıklı helvalara, şeker diye kat beni

Tabutla çıkınca son yolculuğuma
Gözün suyun ile, gittiğim yolarımı ısla
Yolculuk bitip, varınca son durağa
Ellerinle kazdığın, mezarıma koy beni

Bilirsin, ben yatamazdım sert yastıklarda
Yâ şimdi, nasıl kıyıp da yaslarsın başımı taşlara?
Kolunun birini omzumdan boynuma sar da
O daracık çukura fidan diye ek beni

Tahtaları dizip, kefenimi çözünce
Avucunla, can suyumu dök benim
Üzerim kapanıp, baş taşım dikilince
İsmimim tam ortasından kokla beni, öp beni

Hoca son duamı edip, telkinimi verince
Ağlayarak gelenler kaçar gibi gidince
Ortalık tenhalaşıp el ayak çekilince
Kal yanımda, bırakıp da gitme, sen beni

Birazdan benim için kopacak kıyamet
Hayır mı, şer mi, bilmem! neye alamet?
Soruları anlamayıp cevap veremezsem şayet
En büyük günahı bendim de,
cecdeye kapanıp af dile, Âllâh affetsin beni

Sorguyu bitirip çekilirken melekler
Ahirette ki yerimi gösterip de giderler
Hakkın ateş deyip, alevlere iterlerse eğer
Bir bidon benzin dök,
cehennemden evvel, mezarımda yak beni

Toprak sıkıştırıp bedenimi ezdiğinde
Börtü böcek, yılan çiyan etlerime erdiğinde
İniltimden gök kubbe tir tir, titrediğinde
Acılarımla baş başa, bırakıp da git beni

Eve vardığında hatıralar üzerine gelince
Ağlamaktan bitap düşüp uykulara yenilince
Uyumazdan evvel gel diye seslenince
Gelirim, gelirim yâr, rüyalarda gör beni

Üç güne kalmaz organlarım çürüdüğünde
Vücudum şişip bir davula benzediğinde
Tenim yeşilden kırmızıya döndüğünde
Gönül defterinde satır satır çiz beni

Dolabımı açıp, giysilerimi gördüğünde
Hatıralar zamanla işkenceye döndüğünde
İyileri konu komşu, fukaraya böldüğünde
Kötüleri on mandala, eski diye sat beni

Ağlayışlar yavaş yavaş gülüşlere dönerse
Bitmez dediğin o yangının bir mum olup sönerse
Gönlün benden azar azar, sabun gibi kayarsa
Döner diye bekleme, ümitlerden çık beni

Benden sonra birini koyarsan eğer yerime
Ne bir hatıram kalsın sende, ne de bir tek kelime
Yazısı silinmiş bir şiir, belki de bir nağme diye
Parça parça yırtıp, mazinde ki çöplüğüne at beni

Gün gelip senin de vaden yettiğinde
Belki hemen, belki cezan bittiğinde
Kapıları açıp cennete girdiğinde
Bahçe bahçe dolaşıp, çiçeklerden sor beni
Bir sudan'ın gölgesinde ara beni, bul beni