Beni Şiiri - Mustafa Çoban 2

Gözüme göründün aklım zay ettin
Sen giderken derde bıraktın beni
Kalbimden vurup yaralayarak
Kendi yaramı sarmaya bıraktın beni.

Bir kuş misali uçup yuvana
Kanadı kırık bir kuş gibi ardında bıraktın beni
Sen mutlulukla sarhoş olurken
Gülmelere hasret bıraktın beni.

Feleğin ağını ördün başıma
Acımadın akan gözyaşıma
Yar acıyıp gelmedin imdadıma
Dipsiz kuyularda bıraktın beni.

Sen yuvanda mutlu olurken
Neden dünyamı yıktın durup dururken
Ben uyku nedir bilmem,eller uyurken
Sonu gelmez yollara koydun beni.

Neden bana yaptın bu oyunu
Hiç mi düşünmedin sen sonunu
Mustafa'nın değiştirdin huyunu
Ağlattın,küstürdün dünyaya onu.

İsmin anıldıkça ciğerim yanar
Başka kollarda gördükçe seni,gözlerim ağlar
Sevdiğimi ona söyleyin nehirler, dağlar
Söndürmez içimdeki ateşi dağdaki karlar.

Hakkımı helal etmem inan ki sana
Bu oyunu bile bile oynadın bana
Mahşer günü ulu divanda
Anlatırım her şeyi yüce yaradana.

Kimsenin hakkı kimsede kalmaz
Bu garip belki dünyada alamaz
Herşey susup azalar konuştuğu zaman
O zaman mahşerde ararsın beni.

Anlattığım herşey gerçektir gerçek
Ancak 'AŞK' elinden bu hale gelir bir erkek
Benim bu aşkıma karşılık vermen gerek
Seni düşünmeden bir gün bile atmadı bu yürek.