Beni. Şiiri - Ziya Yapar

Yaradanım sana geldim
Ne olur hor görme beni
Senden başka kimim varki
Kapı kapı sürme beni.

Vurup yokluk sillesini
Yerden yere serme beni
Cektir derdin çilesini
Muhanete verme beni

Beden yorgun yüzüm soluk
Yakamdan düşmez yoksulluk
Senden başkasına kulluk
Etmedimki kırma beni.

Dünya denilen bu handa
Bulamadım beni bende
Ziya bir nefeslik canda
Zahmet verip derme beni.

İşim gücüm hep dolaştı
Bilmem şeytanmı bulaştı
Ok oldum hedefim şaştı
Yay misali germe beni.

Topraklara sardığında
Huzuruna vardığımda
Divanına durduğum da
Yaradanım yerme beni.

Ne olursun bir medet ver
İki cihan saadet ver
Şu ruhuma hidayet ver
Ben acizim yorma beni.

Aşkın bana borç eylede
Sevgilere burc eylede
Gönüllere harc eylede
Taş duvara örme beni

İpin ucunu kaçırdık
Vakti kuş gibi uçurduk
Zamanı boş boş geçirdik
Zor sualle germe beni.

Yok beyaz kefenin cebi
Sermayem toprağın dibi
Eski, yırtık kitap gibi
Katlayıpta dürme beni.