Beni Şiiri - Cemalettin Gündoğan

Ay yüzlü bir güzelin sevdasına tutuldum.

Döndürdü ne yapayım bir garip hale beni.

Mecnun’la Ferhat gibi aşıklara katıldım.

Sevdası sürüklüyor bir meçhul yola beni.

Şu yalancı dünyayı yıkıp gittin başıma.

Önce tatlı bal iken zehir kattın aşıma.

Dönmeyeceksen bari gelip girme düşüme.

Düşürdü dilden dile çektiğim çile beni.

Dolanırsın kanımda bir virüs mü içirdin?

Ne olacak bilemem aklımı da kaçırdın.

Rüzgarına kapıldım diyar diyar uçurdun.

Sonunda attın ıssız, garip bir çöle beni.

Gece gündüz onlayım bu aşka ne dense az.

Haliç’in suyu durgun, halime ağlar boğaz.

Tanıdığımdan beri kalmadı ki bende haz.

Cümle alem konuşur düşürdün dile beni.

Bilmiyorum ki halim nasılda ve nicede?

Tiryakisi olmuşum anarım her hecede.

Hayalini görürüm her rüyada gecede.

Sevdan yakar içimi çevirir küle beni.

Tutuştu gayri bu kalp laftan sözden anlamaz.

Kükremiş bir sel gibi baraj ve bent önlemez.

Yıkar konan setleri engel nedir dinlemez.

Bu yaşta esir etti güzel bir kula beni.

Bir mecnuna döndürüp diyar diyar gezdirdin.

Söylediğin sözlerle hayatımdan bezdirdin.

Daha dünyada iken cehennemi sezdirdin.

Acımadan koydun hemen şu tahta sala beni.