O kadar kolay ki kandırmak beni
Bir tatlı dil, birde güler yüz yeter
Büküver boynunu çocuk misali
İçimdeki nefret bir anda biter
Nefret barınmaz ki gönlümde bir gün
Beynimde çiçek açar tohum her gün
Düşsem yatağa mecalsiz ve yorgun
Dışım karga, içimde keklik öter
Bir yıkılmış hane görsem kenarda
Hafızam kaybolur, nutkum donarda
Tepeden tırnağa her yer yanarda
Gönlüm alev alır, dumanım tüter
Sabır kervanıyla alış-verişim
Kimseyle değil, kendimle yarışım
Bu benim dünyam, bu benim görüşüm
Hedefsiz bir insan ölmüşten beter
Kaytancı dediğin kemikle ettir
Bir yudum su, bir nefes, bir sohbettir
Söylediğim sözüm sade ve nettir
İnsan doğar, büyür, yaşar ve biter
Kayıt Tarihi : 3.1.2005 09:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Kaytancı](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/01/03/beni-20.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)