Yüreğim beynime küstü küseli
Vicdanım kör/topal eli asalı
Dümeni bozulmuş sandal misali
Kayalarda parçaladı sel beni
Taş gibi duygusuz olsaydım keşke
Ne gerek var idi aşk ile meşk e
Yüreğimle uygulamam bambaşka
Onun için anlatamaz dil beni
İşini bilmeyen ahmak gibiyim
Aklını yitirmiş manyak gibiyim
Rüzgara kapılmış yaprak gibiyim
Bilmem nere götürecek yel beni
Küçücük derede yüzmeden battım
Avare dolaştım,sırtüstü yattım
İnsanlık adına bir taş mı attım
Neden alkışlasın boşa el beni
Lav’a döndü içerimde biriken
Değer katar dışarıdan görüken
Topluma girecek insan değilken
Adam yapar sırtımdaki çul beni
İhg 01.11.10
Kayıt Tarihi : 1.11.2010 18:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!