Tohum oldum uyuttular.
Toprağa sardılar beni.
Canla birlikte tuttular.
Toprağa kardılar beni
Filizim uzadı gitti .
Yaprağımda kuşlar öttü.
Bir mevsimde ömrüm bitti.
Dalımla kırdılar beni.
Bu dert, bu çile derken.
Çaresizim çare varken.
Seherde bülbül öterken.
Dört yandan vurdular beni.
Hançer vurdular bağrıma.
Ses vermediler çağrıma.
Yapılan gider ağrıma.
Gurbete sürdüler beni.
Ozanım, yaramdır derin.
Yandı gönlüm hele görün.
Çorak kaldım suyum verin
Kazmayla yardılar beni.
12.06.1993 Edirne
Duran BükülmezKayıt Tarihi : 21.6.2019 08:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Duran Bükülmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/06/21/beni-2-11.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!