Her dakika gözlerimde tütersin
Beynim pota oldu sen de kütersin
Yediğim ekmekten sudan betersin,
Acıkmışım sana sen doyur beni.
Her sabah kalkarım benimle gölgen,
Elim uzatınca kaybolur erken
Boğulurum her gün aşk esintinden
Ani kasırgandan sen kayır beni.
Gündüzüme güneş; geceme aysın,
Ver elini kalbim yerinden kaysın,
Saçma direnişin halinden caysın
Ümitsiz durumdan sen ayır beni.
‘Gerçekten mi? ’ demen yer- yutar özüm
Islanırım sana, ter tutar gözüm
Yükselir ateşim nar atar yüzüm
Gel bu çıkmazlardan sen sıyır beni.
Bu duruma düşmek değil elimde
Zordan yeni tüyler çıktı kelimde
Senarist kimdir ki? Ben bu filimde
Hizmetlin olayım sen buyur beni.
Sarı çiçek gibi havaya girmen
Çağrıma ‘neee! ’ diye karşılık vermen
Yaklaşınca sana bozulma lütfen
Tatlı sözlerine sen doyur beni.
Bir kez, evet, desen ömür boyunca
Ömrüm yüz yıl uzar tatlı huyunca
Üşüyorum koyma mermere tunca
Elinle koynuna sen koyur beni.
Ulaşamamaktan çıldıracağım
Bir gün sırtlan gibi saldıracağım
Kanatlanıp arşa kaldıracağım
İstersen de zannet sen hıyar beni.
Kader böyle imiş, uzaksın bana
Uzaklığın zulüm Gölge Ozan’a
Şaşkınım bu kadar hissiz olmana
Yola gelişine Sen duyur beni…
Kayıt Tarihi : 12.3.2011 00:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)