Harabat ehline misafir oldum
Bir hoş seda ile dövdüler beni
O an birdenbire ben zahir oldum
Gülüp tatlı tatlı övdüler beni
Konuştum söyleştim oldum tatlı dil
Dediler sen sanki şifa-i bir yel
Hor görme kendini dikenlidir gül
Tutup narin narin derdiler beni
Kendimi kaybettim ben o durakta
Onlar yakın yakın ben çok uzakta
Ben bu harabatta sanki bir nokta
Her gelenden evvel gördüler beni
Bir güzel methini durdum dinledim
Ne mutlu güzele diye söylendim
Onu görmek için durdum bekledim
Meclis-i ala'ya serdiler beni
Kimsede bulunmaz bu sendeki hal
Cevabın iyliktir sorulsa sual
Sana yedi cennet sefası helal
Diye o diyara verdiler beni
Bu mecliste böyle döndüm şaşkına
Dedim bir yanlış var Allah aşkına
Ben nasıl giderim cennet köşküne
Bir çift kanat takıp sürdüler beni
(İstanbul, 26.06.1997)
Nazife ŞenerKayıt Tarihi : 9.10.2005 13:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nazife Şener](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/09/beni-1.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)