Gözlerine bakınca kör olduğum,
Ellerini tutunca sonsuz tutuklunum
Herşeyde biraz sen vardın, mutluydum
Hani aynı adımı atınca ömrümüz aynıydı
Beni böyle çocuk etmeyecektin.
Beni böyle bir başıma...
Ey benim zindanımın uzaklardaki sahibi
Sensizliğe doydum hergün kuru ekmek yer gibi
Artık; sözlerini de, gözlerinide unuttum
Tek hatırladığım yanımda olduğunu hissetmek
Beni böyle yalnızlığa itmeyecektin.
Beni böyle çaresiz....
Sesin uzaklardan geliyor ve bana çoook yabancı
Yalnızlığını saklayan, gözyaşını geride bırakan,
Herşeyden vazgeçmiş biri değildi bu.
Büyük bir sevdayı sırtlanan kimse de olamazdı.
Gözlerime baktı da hırsız gibi kaçtı
Beni böyle kar altında koymayacaktın.
Beni böyle çırılçıplak...
Dünyanın adı yine değişti, kahbe Dünya, yalan Dünya
Ne centilmensin be Dünya hemen kabullendin suçu
Düzen bozulmuş, sevda diye isim de yok artık
Hani bende sevmesem sevgi yok diyecektim
Beni böyle yalanla bırakmayacaktın.
Beni böyle başbaşa...
Bir kelebek seni sevse en fazla ne kadar severki..?
Ne kadar güzel olursa olsun, ne kadar vazgeçilmezsede,
Ne kadar rengarenk baksada hayata, bu yalan Dünyada 1 gün
Sen beni dolu dolu 1 gün sevdin mi?
Beni böyle sevmeyecektin.
Beni böyle...böyle...
Kayıt Tarihi : 18.7.2011 10:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!