Bengisu Şiiri - Kara Osman Nalbant

Cihanda yalnızlık beterden beter
Kül közü sevdikçe her ocak tüter
Sadık olan cana bir yudum yeter
Ademi besleyen demdir Bengisu

Vakit daralınca dost dostu bulur
Ağlarken damlası, bir derya olur
Derin bir ah çeker geçmişi solur
Karanlığı boğan şemdir Bengisu

İbibik ötünce, yol gözler mercan
Bilirim düşünde, göldedir bircan
Dar günde getirip sürerse ercan
Her türlü yaraya, emdir Bengisu

Bir şaha kızarsa bin saray yakar
Çok sevdiği gülü, sol yana takar
Tabut görününce bir damla akar
Yarin didesinde nemdir Bengisu

Kara der namemi okusun yanlar
Yıkılmaz beraber yapılan hanlar
Üç nokta koyarım dilberim anlar
Satırın sonunda mimdir Bengisu