Bengi Gözlerinin Müptelasıyım

Geceme güneşi doğduran güzel
Gönlüme âlemi sığdıran güzel
Eğilmez başımı eğdiren güzel
Sen yoksan bilmem ki kimin nesiyim?
Bengi gözlerinin müptelasıyım

Seni söyledikçe geceler boyu
Semaya denk oldu sevdamın boyu
Düşünmem ekmeği, havayı, suyu
Gönül erlerinin merdi, hasıyım
Bengi gözlerinin müptelasıyım

Gökçe bir ay doğar yüzün içinde
Gökyüzü toplarım gözün içinde
Bir yanım kavrulur hüzün içinde
Yetim gözyaşıyım, öksüz yasıyım
Bengi gözlerinin müptelasıyım

Belki çığlığımı duyar diyerek
Duyup davetime uyar diyerek
Haykırıp dururum “Yâr, yâr!” diyerek
Demirden dağların bozkurt sesiyim
Bengi gözlerinin müptelasıyım

Aşkın çemberine almam kimseyi
Derde derman diye bulmam kimseyi
Bir seni bilirim, bilmem kimseyi
Birazcık deliyim, biraz asiyim
Bengi gözlerinin müptelasıyım