Her arkamdan bir rüzgâr değip, fısıltıyla esince içime,
Ve ardıma dönüp de uçsuz bucaksız bozkırları izleyince,
Oturunca içime geçmişten, ardımdaki çölden bir özlem,
Bir zamanlar çayır olan, kurak ve kavruk kumullardan,
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Sevgi ve dostluk çöldeki vahadır
Odur bizim güzelliğimiz
çiçek açan özelliğimiz
Öyle bir güç vardır ki onda
saçımız sakalımız ağarsa bile
geri gelir gençliğimiz
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta