bir ağaç çizelim toprağa
gölgesi bizi sarsın
gölgesinde renk renk çiçekler açsın
bir isim verelim ona unutulmasın
bir bulut çizelim gökyüzüne
bana ağlama deme
yarım kalır bakışlarım
gözlerimde
yüreğim çığlık çığlığa
ben ağlamassam eger
nasıl severim
terli nefesinde dinledim
kalbinin sesini
çıplak bedenini seyrettim
nefesime bir kurşun vurdu
yüreğim ağladı
göremedim
nefesime bir kurşun vurdu
kan kırmızı bir çiğlik
gözlerimden geçti
insan yaşlandıça anlıyor zamanı
ve yaşlandıkça
anlam kazanıyor
ve
zamansız oluyor tüm ölümler
vurulmuşum bir su gölgesinde
dudaklarım kuruyor
öp beni.
zaman geçiyor,
saat kaç?
şu balıkçıya sorabilsem
En güzel anlar
Yaşanmayanlarda saklıdır
Yaşananlar unutulur
Özlemleri ile ölür insan
görür müyüm bilmem
yaşar mıyım öylesine bir mutluluğu
yaşadığı gibi Nazım Usta’nın
yaşlanıyorum herhalde
35 de bel ağrısı,
40 da böbrekler
sana yazdıklarını sakladım dedim
şaşırdın
deli misin dedin, saklanır mı onlar
saklanmaz mı bir tanem
o güzel sözlerin
gülüşünün bile izleri içinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!