Düşlemeye kalkarsam mavi bir sevdayı;
Tüm denizlerin ve asi göklerin
kanının çekilmesini beklemeliyim sessiz!
Yitip giden bir sevdanın ardından,
buruk gülen, talan olmuş bir anı!
Ve isyana açık yaralı duyguların kelepçesinde,
...İtiraz yok;
Seni sevdim Benefşe!
Ve sana bildim cümlelerimi...
Mor betimli, erguvan kokulu umutlarda,
Varsın yitip gideyim sonsuza değin!
Ama bilinmesin gizemin,
bilinmesin gözlerinde boğulmanın dehşetengiz korkusu!
Diyemem, söyleyemem kaçtığını ellerinden;
İsmini şiirimden esirgeme Benefşe!
...İtiraz yok;
Seni yazdım,
Ve sana dildim hissettiklerimi...
Evet yalan, evet unutmanın unutulan sancısı!
evet korku,
sevda kervanlarında bitâp düşmüş çehreler!
Tanımsızlıların buğulu kıskacında,
Özlemini ıslattım gözlerimde Benefşe!
...İtiraz yok;
Sana güldüm ağladıklarımı...
Kayıt Tarihi : 1.7.2006 19:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Nurullah Genç der ki, 'Hem can, hem bela olan yare gidilemez. Korumaya söz verilmiştir çünkü canı beladan, belayı candan'. Benefşe hem can, hem de bela ruhum için. Ancak mısralarımda onunla hasbihal edebiliyorum...
TÜM YORUMLAR (5)