Benefşe.... Şiiri - Zeki Arlan

Kendinden geçti ırmak
yatağında usulca akar iken efsun.
fonda gün batımı

dilinde ürkek dudaklarında kekremsi bir şarkı.
kadın
göz süzüşünde bir sürü nakarat,
bir daha - bir daha efkara dem.

ve
şimşek
deli dolu hoyrat dokunmalar
dudaklarında anason kokusuyla
ağzına çektiğin nefes
mis gibi benefşe.

yüreğini aydınlığa kapat istersen
yüz yıl düşün.
an
koynunda beslediğin mapushane.
senin sıcaklığın.

dokun güneşe.
içerine çek an ı
dağıl
dağıt tekrar - tekrar.......
uçlarında gezindiğin
göçeri bir zaman
aldığın haz ölümsüzlük.
dünya dediğin zirvelerinde kendi yaldızların unutma.

tut yüreğini sımsıkı, azat et günahları.
daha dün doğdun
bu gün
gitme.

10 / 14 / 2012