Bende bir babaydım Şiiri - Harun Tokucu

İlk göz ağrım oldun
Dünyaya geldiğinde
İlk ağlamaklığın hala kulağımda.
Dünyanın en tatlı ağlama sesiydi.

Yürekler dolusu merhamet sevgi
Sardı herbir yanımı
Kundağınla ilk bağrıma sarışım
Aldı beni benden
Götürdü mutluluğun doruğuna
Çünki baba oldum baba..

Rabbin armağanıydın bana
Tüm güzel duygularla
İşe giderken bile
Üzülürdüm ayrılığa

İş dönüşü nasırlı ellerimle
Kazancım sanki kızım tuğbam içindi
Sevdiği ne varsa alırdım
Kendi ellerimle doyururdum karnını

Bir günlük ayrılık bile
hasretin ne kadar acı olduğunu anlatırdı bana
Yavrum yavrum kokusuna doyamadığım yavrum.
Sevmeye kıyamadığım bebeğim.
Özlemin kor kor yakıyor içimi
Çünki ben bende bir babayım..

Çiçek koparırdın koşup getirirdin bana
Kucağıma almasaydım
Minik ellerini açıp beni al kucağına derdin sarılırdın boynuma.
Yanakların sarkmasın diye öptürmezdim başkalarına.

Bıkmadan usanmadan oyuncaklarınla beraber zaman geçirirdik.

Ya şimdi. O çok uzaklarda umutların battığı yerde.
Hasretin zirvesinde.
Merhametin köreldiği
Batılılaşmış duyguların
Nankörlük tepesinde.

İstemesende beni
Nefret etsende
Her şey senin içindi..
Çünki ben babayım.

Ya sen kandillerimi kutlayamayacak kadar
Yüreksiz Merhametsiz Saygısız.
Babasını ölmeden toprağa gömen
Hayırsız bir evlat..

Çok zor amma Umarım yüzün gülsün Allahım sana Merhamet versin..
Çünki ben bir babaydım...