Yazıyorum bir şiir sana
Öyle bir şiir ki bu
Bir ömür saklayacaksın
Içindeki çocuğu büyüttüğün saksıda
Kalemimin mürekkebi bitikken
Kanımı doldurdum içine
Kan kaybından halsizken
Yazıyorum bir şiir sana
Bir saksıya beyaz gül ektim
Seni düşlerken döktüğüm yaşlar ile besledim
Güneşe koymadım ay ışığında beklettim
Hiç solmayacak gül yarattım. Ah ! Merhametim
Getireceğim bu gülü büyülesin diye seni
Unuttursun geçmişi, bıraktırsın herkesi
Baştan yaratsın kusursuz sevgiyi
O zaman büyüyebilirim belki
Ay'a sesleniyorum "Çekil önumden"
Senin ışığınla aydınlanamam ben
Benim ay ışığım yeryüzünden
Soldurur yabani otları asilliğinden
Kelebekler kanat çırpıyor
Akasyalar, menekşeler canlanıyor
Göçmen kuşlar geri dönüyor
Ben saçının tek telini tarif ederken
Ben ise çirkin bir ordek yavrusuyum
Bir gun kuğu olur muyum?
Beni sevdiğin gun
Yaşıyor olur muyum?
Beni sevmediğini düşündükçe
Kaktüsü sıkıp ellerimle
Acı vermek istiyorum sensiz bedenime
Ama acımıyor canım sessizlikte
Kalemdeki kan tükeniyor
Sol tarafım uyuşuyor
Gözlerim de kayıyor biraz
Ben şarap istiyorum. Az...
Huzursuzum ve üşüyorum
Ihtiyacım olan cümleyi biliyorum
Kendi sesimden fayda etmiyor
O cumle senin sesinde buyuleniyor
"Seni Seviyorum"
Burak Aydın 2Kayıt Tarihi : 22.12.2017 22:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!