Bendirim İçinde Şiiri - Bahattin Tonbul

Göremez oldum güneşin doğuşunu
Karanlıkta yaşadım yıllarca
Bazen yıldız bazen ay oldun
Gönlüme
Gecelerim aydınlandı seninle
Işıttın herbir yanımı
Yıldızlar kaymadan anlayamadım
Farklı sabahları
Çünkü hep sen
Sen yaşattın ruhuma
Yokluğunla kayboldum
Masmavi gökyüzünde
Zaman zaman bulut olup gezdin
Bazende yaprak olup düştün
Toprağa
Yağmur olup aktın günlerce
Gözyaşımı kuruttun
Birdamlası yere düşmesin diye
Yıllarca elimde tuttum
Seninle birlikte yenilmedim
Hep yendim baharları
Şimdi ise çok yorgunum
Mahkum oldu sabahlar akşama
Esir gönlüm seni arar durmadan
Ateşin sıcaklığı kavurur
Anlaşılmaz diye çöl fırtınası
Kaybeder
Belkide yok eder o anları
Siler süpürür birbir yaşanmış izleri
Anlaşılmasın diye
Sıkma avuçlarını belkide
Bir damla su oldum geldim
Düşürme
Bendirim içinde
Bahattin Tonbul
9.11.2014