Üzerime alınmıyorum artık kapı,pencere tıkırtılarını
Toprağın altından kim çıkıp da gelmiş ki sen de gelesin
Dışarıda kar, kış, fırtına
Umurumda değil artık
Suyunu da eksik etmiyorum saksının
Çiçeğini yeniliyorum
Kopardığım da oluyor ara sıra
Daha ne yapayım
Garibim
Çiçeklerin yenileniyor usta
Kırmızı
Gül goncası
Ne sabah uyanma derdin var, ne akşam şarap çanağına tüküren
Sadece özleniyormuşsun gece karanlığında
Diğer zamanlar hükümsüz, herkes kendi çöplüğünde horoz
Göçmen kuşlar dönmedi hala
Senden sonra
Mavi gökyüzüne dönüp bakmadım bir daha
Üzerime yorgan yaptım kıyafetlerini
Eskidikçe
Atacağım hepsini sırayla
Kim kimin eskisinin esiri olmuş ki
Ben de olayım
Hüzün kokulu mısralarda
Kim kimi sevmiş de vazgeçmemiş sonra
Ağlayan ağlasın
Gülen kendi hesabına
Üzerime alınmıyorum artık kapı gıcırtısını
Kalkıp da oynadığım yok
Çalgıcılar geçiyormuş sokaktan, bana ne
Düm tek tek, es düm tek, hep yek
Bendir asılı duvarda
Bülent Öntaş
27.11.2023 - İstanbul
Kayıt Tarihi : 27.11.2023 23:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!