aşınıyordu
yaşadığı cıvıldayan yerdeydi
kuşların yüreği gibi kıpırdak
alışamamıştı şehre
darmadağın yuvaları
taşınıyordu
aş iş eş kaygısına düşünce
eti buduna uyar bir barakaya
gözlerinde yaşınla
ırgatsız kaldı ovaları
kaşınıyordu
iki ucu bir yerde değil
yaşam kavgası çetrefilli
yalnız bir başınla
yürek yakan havaları
şaşırıyordu
süremi başka töresi ayrı
olamamış kendine hayrı
gidenler gelecekti
burnunda tütüyordu savaları
taşırıyordu
bendine sığmıyordu akan
kızgın kumula döndü yakan
yenik düşmüştü
bulunur muydu derdinin devaları
100811denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 4.10.2011 22:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!