BENDİM ELBET
Senin, onun, diğerlerinin,
Sayesinde değil elbet
Nefes alışım
Başımın böyle dik duruşu
Sizin sayenizde değil elbet
Yalnızım bu evin içinde
Okulun, şehrin içinde
Kaldırımda yalnız yürüyorum
Yemeğimi yalnız yiyorum,
Yalnız yapıyorum.
Siz değildiniz elbet
Paylaşan benimle
Sevdim sizi
Sarıldım, kokladım, öptüm
Toz kondurmadım elbet
Önünüzde bir tabak yemeği
Gülümseyerek getirdim
Kapıyı açtım size sevgimle
Elbet siz değildiniz
Kapının ardındaki.
Yalnızım şu koskoca şehirde
Elbet sizin sayenizde hepsi
Beni böyle hiçi sevmediniz
Elbette siz değildiniz
Kapının ardındaki
18.10.1999
Neslihan Ülkü GülKayıt Tarihi : 14.10.2008 11:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)