Bendim Çalan Yüzünden Hüznü

- gidilmiş ve gelinmiş aşklara –

kuşandım
sessizliğin yoğun sağanağıyla
duru mavi idi gözleri coğrafyanın
sığındım sözcüklerin yorganına
saklısında kırılgan gülüşlerle
bulutlara tutunmuşluğu vardı zamanın
ve öylece ağlardı göklerinde
sınır kasabalarında yüzünün
seğirirken dudaklarım
yolunu gözleyen sırıtkan anılar
kopar gibi parçalarım benliğimde.....
avuçlarında tutmanın zamanı
sıyrıldı düşlerin ve dalgınlığın gömleği
çırılçıplak yoksul ve yaralıdır nefes
yoksunluk ve soğuk
aydınlatır aşkların gölgesini
ve susunca kanayış usuldan
sarılırdı senliğine ömrüm

senin göklerinde derin soluklar var
en güzel aşkın kanatlarıdır senli yağmurlar
gözlerim sen idin
yıkandıkça sana
ben ç/aldım ey aşk hüznünü
ganimettir kalbim parmaklarında