Yıllar yılı bülbül sesi duymadım
Aslında kafeste inleyen bendim
Gurbet günlerimi ömür saymadım
Ah-u figanımı dinleyen bendim
Kederden ağaran saçımı yolup
Goncalar açmadan sararıp solup
Umuda sarılıp teselli bulup
Harabe gönlümü şenleyen bendim
Ayrılık ateşi yaktığı vakit
Yaşlar gözlerimden aktığı vakit
Gam, kasavet hüzün yıktığı vakit
Her an anam diye inleyen bendim
Kül olur sadece yanıp ışıyan
Çöker bir gün hasret yükü taşıyan
Duygusu yoğundur ayrılık yaşayan
Kahrını en iyi anlayan bendim
Der azimet kendi bahtıma kızıp
Halimi bildirip kimini üzüp
Hayatımı şiir diliyle yazıp
Noktayı vurup da sonlayan bendim
Kayıt Tarihi : 20.5.2020 14:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!