Mecnunun dilindeki leyla bendim.
Leylanın dilindeki mecnun da.
Leylanın Mecnunu oldum, onda can buldum,
Mecnunun leylası oldum, onda hayat buldum.
Mecnunun Leylayı gezdirdiği çölde,
Mecnunda benim, leylada,
Çölde bendim.
Aşıkların araladığı her kapıda,
Yüzü ıslatan her damlada,
Damlayla güzelleşen goncada
Bülbülün güle olan sevdasında
His bendim.
Kapıda benim, damlada,
sevdada bendim.
Nice ozanlar beni tele dizdi nağme nağme,
şairler şiirlerine doladı, mısra mısra
dost meclisinde edilen hoş sohbetler bendim.
Nağmede benim, mısra da,
muhabbet te bendim.
Seven sevdiğine beni haykırdı,
Analardan yavrusuna,
Leyla ile mecnundan bana,
Benden bana
Kalan, yine bendim
Kayıt Tarihi : 2.2.2019 00:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Parlak](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/02/02/bendim-48.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!